ἔναρος

English (LSJ)

ον, (ἀρά)

   A subject to a curse, Rev.Ét.Gr.24.415 (Itanos, ii B.C.), Hsch.

German (Pape)

[Seite 830] (ἀρά), verflucht, Hesych.

Greek (Liddell-Scott)

ἔνᾰρος: -ον, «ἔνοχος, ἐπικατάρατος» Ἡσύχ.