σύγχορδος

English (LSJ)

ον,

   A in harmony, of musical strings, Hsch. s.v. ἀντίχορδα.

German (Pape)

[Seite 971] eigtl. von Saiten, zusammenstimmend, harmonirend, übh. zusammenpassend, Hesych. v. ἀντίχορδα.

Greek (Liddell-Scott)

σύγχορδος: -ον, ἁρμονικός, ὁ ἐν ἁρμονίᾳ, ἐπὶ μουσικῶν χορδῶν, Ἡσύχ. ἐν λ. ἀντίχορδα.