ἀπαλλακτέον

English (LSJ)

   A one must release from, τινά τινος Plu.Cor.32.    2 one must remove, make away with, τι ἐκποδών D.H.6.51.    II (from Pass.) one must withdraw from, get rid of, τινός Lys.6.8, Pl.Phd.66e.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπαλλακτέον: ῥηματ. ἐπίθ τοῦ ἀπαλλάσσω, πρέπει τις νὰ ἀπαλλάξῃ τινά τινος Πλούτ. Κορ. 32. 2) πρέπει τις νὰ «ξεκάμῃ» ἀπὸ κἄτι, ἀπαλλακτέον ἡμῖν καὶ ταῦτα τὰ σώματα ἐκποδὼν Διον. Ἁλ. 6. 51. ΙΙ. (ἐκ τοῦ παθ.) πρέπει τις νὰ ἀποχωρήσῃ, ν᾿ ἀπαλλαχθῇ, τινὸς Λυσ. 104. 4, Πλάτ. Φαίδων 66D.