σκολιοπόρος

English (LSJ)

ον,

   A with winding passages, ὦτα S.E.P.1.126.

Greek (Liddell-Scott)

σκολιοπόρος: -ον, ὁ ἔχων σκολιοὺς πόρους, σκολιὰς ὀπάς, ὦτα Σέξτ. Ἐμπ. π. Π. 1. 126· - σκολιοπορία, ἡ, Καισάρ. σ. 944, ἔκδ. Mi.