ἐμπειρέω

English (LSJ)

   A to be experienced in, have knowledge of, c. gen. rei, τῆς χώρας Plb.3.78.6, etc.; τῆς ὁδοῦ LXXTo.5.6.

German (Pape)

[Seite 811] erfahren, kundig sein; τῆς χώρας, Pol. 3, 78, 6; τῶν τόπων 8, 17, 4; a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἐμπειρέω: ἔχω πεῖραν ἔν τινι πράγματι, ἔχω γνῶσιν πράγματός τινος, μετὰ γεν. πράγμ., τῆς χώρας Πολύβ. 3. 78, 6, κτλ.· τῆς ὁδοῦ ἐμπειρῶ Ἑβδ. (Τωβὶτ 5. 6).