ὑπουργηματικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A making use of such service, Sch.D.T.p.111 H.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπουργηματικός: -ή, -όν, ἁρμόδιος πρὸς ὑπούργημα, Ἀν. Βεκ. 653.