ὀρθόστατος

English (LSJ)

ον,

   A upstanding, upright, κλίμακες E.Supp.497 codd.; but v. foreg.

Greek (Liddell-Scott)

ὀρθόστᾰτος: -ον, ὁ ὄρθιος ἱστάμενος, ὄρθιος, κλίμακες Εὐρ. Ἱκέτ. 497.