τρισυπόστατος
Greek (Liddell-Scott)
τρισυπόστᾰτος: -ον, ὁ ἐκ τριῶν ὑποστάσεων, τὸ τρισυπόστατον τῆς θείας ἑνάδος Μεθόδ. 352C· τρ. θεότης 393· ἑνάδα τρισυπόστατον Διονύσ. Ἀρεοπ. 212C, κλπ.
τρισυπόστᾰτος: -ον, ὁ ἐκ τριῶν ὑποστάσεων, τὸ τρισυπόστατον τῆς θείας ἑνάδος Μεθόδ. 352C· τρ. θεότης 393· ἑνάδα τρισυπόστατον Διονύσ. Ἀρεοπ. 212C, κλπ.