ἀνυπέρβατος

English (LSJ)

ον,

   A impassable, κρημνοί D.Chr. 64.21.    2 not to be overcome, unsurpassable, S.E.M.9.153; ἀηδία Phld.Vit.p.12J.    3 Act., nottransgressing the bounds, διάθεσις ἀ. τῶν κατ' ὀρθὸν λόγον D.L.7.93. Adv. -τως without omission, of numerical progression, Nicom.Ar.2.23; unfailingly, Gal.19.544.

German (Pape)

[Seite 266] nicht überschritten, dah. unüberwindlich, Diog. L. 7, 93.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνυπέρβᾰτος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ὑπερβῇ, κρημνοὺς ἀνυπερβάτους Δ. Χρυσ. Λ. 64. τ. 2, σ. 338, ἀκατανίκητος, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 9. 153, Διογ. Λ. 7. 93. - Ἐπίρρ. -τως, χωρὶς νὰ ὑπερπηδήσῃ τις, χωρὶς νὰ παραδράμῃ, ἐν γὰρ τῇ φυσικῇ ταύτῃ ἐκθέσει τοῦ ἀριθμοῦ συνεχῶς καὶ ἀνυπερβάτως ἐξεταζομένῃ, ὡς π.χ. 1, 2, 3, κτλ. Νικόμ. Γεράσ. 2. 23, εὐθὺς ἀμέσως, Γαλην. 8. 960B.C.