ἀπόλουτρον: τό, τὸ ῥυπαρὸν ὕδωρ τὸ ἀπορρέον ἐκ τῶν λουομένων, τὸ ἀπόλουμα, τοῖς ἀπολούτροις τῶν δηχθέντων Αἰλ. περὶ Ζ.17.11: ― ὡσαύτως Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. 1801.