ἀδιάβλητος

English (LSJ)

ον,

   A not listening to calumny, ἡ τῶν ἀγαθῶν φιλία ἀ. ἐστι Arist.EN1157a21; ἀνύποπτος καὶ ἀ. Plu.Brut.8.    II unexceptionable, φιλοπονία ἕξις ἀ. πρὸς πόνον Pl.Def.412c; τοῖς βίοις ἀ. Plu.2.4b; τὰ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀ. App.Sam.4.4. Adv. -τως Just.Nov.137.2.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδιάβλητος: -ον, ὁ μὴ προσέχων εἰς συκοφαντίας, ἡ τῶν ἀγαθῶν φιλία ἀδ. ἐστι, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 4, 3, πρβλ. 8. 6, 7· ἀνύποπτος καὶ ἀδ., Πλουτ. Βροῦτ. 8. - Ἐπιρρ. -τως, Κλήμ. Ἀλ. 536.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 inattaquable, irréprochable;
2 non atteint par la délation.
Étymologie: ἀ, διαβάλλω.