δοκιμή

English (LSJ)

ἡ,

   A proof, test, interpol. in Dsc.4.184.    2 tried or approved character, Ep.Phil.2.22, cf. 2 Ep.Cor. 2.9.

German (Pape)

[Seite 653] ἡ, Prüfung, Probe, N. T., Diosc.

Greek (Liddell-Scott)

δοκιμή: ἡ, δοκιμασία, ἐξέτασις, Διοσκ. 4. 186. 2) χαρακτὴρ δεδοκιμασμένος, Λατ. probitas, Κ. Δ. Ἐπ. π. Φιλ. β΄, 22, πρβλ. 2 π. Κορ. β΄, 9.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
1 épreuve, essai, expérience;
2 indice probant, preuve;
3 caractère éprouvé, fidélité ou foi éprouvée.
Étymologie: δόκιμος.