διαπομπεύω

English (LSJ)

   A carry the procession to an end, Luc.Nec.16; Ράριον ὀργειῶνα νόμῳ -πομπεύουσα prob. in Hermesian.7.19.    II carry all round, ὕδωρ Critias1.7D.

German (Pape)

[Seite 596] den Aufzug zu Ende führen, εἰς τέλος, Luc. Necyom. 16; übh. herumgeben, ὕδωρ, Critias bei Ath. XIII, 600 e.

Greek (Liddell-Scott)

διαπομπεύω: φέρω τὴν πομπὴν εἰς τὸ τέλος, Λουκ. Νεκυομ. 16. ΙΙ. φέρω πέριξ, περιφέρω, ὕδωρ Κριτίας 7. 7.

French (Bailly abrégé)

mener jusqu’au bout un cortège, une procession.
Étymologie: διά, πομπεύω.