δοριπτοίητος

English (LSJ)

ον,

   A scattered by the spear, AP7.297 (Polystr.).

Greek (Liddell-Scott)

δοριπτοίητος: -ον, πτοηθεὶς καὶ διασκορπισθεὶς διὰ τοῦ δόρατος, Ἀνθ. Π. 7. 297.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
frappé d’un coup de lance.
Étymologie: δόρυ, πτοιέω.