δυσπιστέω

English (LSJ)

   A mistrust, τινί Plu.2.593a.

German (Pape)

[Seite 687] schwer glauben, τοῖς λεγομένοις Plut. gen. Socr. 23 A.

Greek (Liddell-Scott)

δυσπιστέω: δυσπιστῶ, δὲν ἐμπιστεύομαι, τινι Πλούτ. 2. 593 Α.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
f. δυσπιστήσω;
croire difficilement, τινι.
Étymologie: δυσ-, πιστός.