ὀλοιός

English (LSJ)

όν, poet. for ὀλοός (q. v.). ὄλοισος· ὁ ἀπολλύς, Hsch.

German (Pape)

[Seite 325] poet. = ὀλοός, verderblich; ὀλοιῇσι φρεσί, Il. 1, 342 (Wolf ὀλοῇσι); γῆρας, H. h. Ven. 225.

Greek (Liddell-Scott)

ὀλοιός: -όν, ποιητ. ἀντὶ τοῦ ὀλοός, ὃ ἴδε, ἐν τέλ.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
c. ὀλοός.