ἀνεύρετος

English (LSJ)

ον,

   A undiscovered, Pl.Lg.874a, D.S.5.20, Plu.2.700d, POxy.472.14 (ii A. D.), etc.

German (Pape)

[Seite 227] nicht aufzufinden, Plat. Legg. IX, 874 a.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνεύρετος: -ον, ὃν εἶναι δύσκολον νὰ εὕρῃ τις, Πλάτ. Νόμ. 874Α, Διόδ. 5. 20, κτλ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qu’on ne peut découvrir.
Étymologie: ἀνευρίσκω.