ἄνταθλος

English (LSJ)

ον,

   A contending against, rivalling, τινός AP12.68 (Mel.).

German (Pape)

[Seite 243] Nebenbuhler, νίκης Mel. 14 (XII, 68).

Greek (Liddell-Scott)

ἄνταθλος: -ον, ἀνταγωνιστής, ἀντίπαλος, τινὸς Ἀνθ. Π. 12. 68.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
rival, antagoniste.
Étymologie: ἀντί, ἆθλον.