γανάεις

Greek (Liddell-Scott)

γανάεις: εσσα, εν, χαίρων · πρβλ. γανάω ΙΙ.

French (Bailly abrégé)

άεσσα, άεν ; seul. plur. γανάεντες;
qui fait resplendir, qui glorifie.
Étymologie: γάνος¹.