δυσέφικτος

English (LSJ)

ον,

   A hard to come at, Plb.31.25.3, Plu.2.65e, Phld.Rh.2.119 S.; ἀνθρώπῳ Ecphant. ap. Stob.4.7.64; hard to understand, Vett.Val.272.8, al.

German (Pape)

[Seite 680] schwer zu erreichen; στέφανος Pol. gg, 11; D. Sic. 4, 8; Plut. u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

δυσέφικτος: -ον, ὃν δύσκολον εἶνε νὰ φθάσῃ τις, Πολύβ. 32. 11, 3 καὶ ἀλλ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
difficile à atteindre.
Étymologie: δυσ-, ἐφικνέομαι.