ἀποζεύγνυμι

English (LSJ)

   A separate, part, ἀ. συνεύνων Man. 3.85; ἀ.τὸ τείχισμα Malch.p.412D.    II mostly in Pass., -ζεύγνῠμαι, aor. -εζύγην [ῠ] (v. infr.), also -εζεύχθην E.El.284, AP12.226 (Strat.):—to be loosed from the yoke, [βοῦς] εἰς νομὰς ἀπεζεύχθη Babr. 37.6; but usually metaph., to be parted from, τέκνων γυναικός τ' E.HF 1375, cf. Med.1017; εἰ γάμων ἀπεζύγην if I were free from .., Id.Supp. 791; ὀρφανὸς ἀποζυγείς Id.Ph.988; ὥσπερ δεῦρ' ἀπεζύγην πόδας as I unharnessed my feet, i.e. took rest, A.Ch.676.

German (Pape)

[Seite 302] (s. ζεύγνυμι), eigtl. aus dem Joch spannen; übertr., ἀπεζύγην γάμων Eur. Suppl. 872, öfter; in δεῦρ' ἀπεζύγην πόδας Aesch. Ch. 665 liegt nur die Trennung: zu Fuß bin ich (von dort) hierher gekommen; ἀπεζεύχθη Babr. 37, 6.

French (Bailly abrégé)

f. ἀποζεύξω, Pass. ao. ἀπεζεύχθην, ao.2 ἀπεζύγην;
détacher du joug, détacher, séparer ; ὥσπερ δεῦρ’ ἀπεζύγην πόδας ESCHL (avec le même attirail avec lequel) j’arrive ici au terme de mon voyage, litt. avec lequel j’ai dételé mon pied.
Étymologie: ἀπό, ζεύγνυμι.