ἀσέληνος

English (LSJ)

ον,

   A moonless, νύξ Th.3.22, cf. Plb.7.16.3, App.BC5.114.

German (Pape)

[Seite 369] νύξ, mondlos, finster, Anacr. 31, 12: Thuc. 3, 22; Pol. 7, 16, 3; Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσέληνος: -ον, ὁ ἄνευ σελήνης, νὺξ Θουκ. 3. 22, πρβλ. Πολύβ. 7. 16, 3.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sans lune.
Étymologie: ἀ, σελήνη.