βούκρανος

English (LSJ)

ον,

   A bull-headed, Emp.61.3, Call.Fr.203, Plu.2.358d.    II βούκρᾱνον, τό, ox-head, Gem.3.3.

German (Pape)

[Seite 456] mit einem Ochsenkopf, Empedocl. bei Ael. H. A. 16, 29; κράνος Plut. Is. et Os. 19.

Greek (Liddell-Scott)

βούκρᾰνος: -ον, ὁ ἔχων κεφαλὴ βοός, Ἐμπεδ. 216, Καλλ. Ἀποσπ.203˙ βούκρανον,τό, κεφαλὴ βοός,ἀναφερόμ. ἐκ τοῦ Πρόκλου.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à tête de bœuf.
Étymologie: βοῦς, κάρηνον.