ἐκπροφεύγω

English (LSJ)

   A flee away from, τινός Hld.8.11 ; escape, τι Orph.L.397 ; μόρον AP6.218 (Alc.).

German (Pape)

[Seite 777] (s. φεύγω), heraus-, entfliehen; ὀλοὸν μόρον Alc. Hess. 8 (VI, 218) u. a. sp. D.; δεσμῶν Hel. 8, 11.

Greek (Liddell-Scott)

ἐκπροφεύγω: μέλλ. -φεύξομαι, φεύγω μακρὰν ἀπό τινος, τινος Ἡλιόδ. 8. 11· ἐκφεύγω, διαφεύγω, τι Ὀρφ. Λιθ. 391, Ἀνθ. Π. 6. 218.

French (Bailly abrégé)

échapper à, acc..
Étymologie: ἐκ, προφεύγω.