ἐπιλιπής

English (LSJ)

(A), ές,

   A = ἐπίλοιπος, Plu.Sull.7.    II. defective, wanting, interpol. in Sor.2.53, Hsch.
ἐπιλῐπής (B), ές, (λίπος)

   A fatty, Heliod. ap. Orib.46.22.4.

German (Pape)

[Seite 958] ές, = ἐλλιπής, Hesych.; = ἐπίλοιπος, Plut. Sull. 7; bei Chirurg. vett. = ὑπολιπής.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιλῐπής: -ές, = ἐλλιπής, Πλουτ. Σύλλ. 7 (ἢ ὡς ἑρμηνεύει αὐτὸ ὁ Schäf., = ἐπίλοιπος), Ἡσύχ.

French (Bailly abrégé)

1ής, ές :
qui manque.
Étymologie: ἐπιλείπω.