εὐάνθεμος

English (LSJ)

ον,

   A flowery, blooming, φυά Pi.O.1.67; ἥβη AP7.602 (Agath.); ἶρις ib.4.1.9 (Mel.).

German (Pape)

[Seite 1056] blumenreich, blühend, φυή, Pind. Ol. 1, 67; ἥβη, Agath. 39 (VII, 602).

Greek (Liddell-Scott)

εὐάνθεμος: -ον, πλήρης ἀνθέων, ἀνθηρός, Πίνδ. Ο. 1. 109, Ἀνθ. Π. 4. 1, 9.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
aux belles fleurs, fleuri.
Étymologie: εὖ, ἄνθεμον.