εὐδιάχυτος

English (LSJ)

ον,

   A easily dissolved, φάρμακα ὑπὸ τῶν κοιλιῶν Arist. Pr.864a29; γῆ Thphr.CP3.2.6.    2 easily diffused, ἀήρ Placit.4.13.11.    3 flexible, Sch.Pi.P.1.17.    II easily relieved, τὴν ὄρεξιν εὐ. ἔχειν Epicur.Sent.26.

German (Pape)

[Seite 1062] leicht in Fluß zu bringen, aus einander zu gießen, ὕδωρ εὐδ. κα ἀπαγὲς καὶ ἀσύστατον Plut. de prim. frig. 11; von der Luft, id.; – leicht zu verdauen, Arist. probl. 1, 42; von der Erde, locker.

Greek (Liddell-Scott)

εὐδιάχῠτος: -ον, εὐκόλως διαλυόμενος φάρμακα Ἀριστ. Πρβλ. 1. 42˙ γῆ Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 3. 2, 6˙ ἀὴρ Πλούτ. 2. 901Β τὴν ὄρεξιν εὐδ. ἔχειν Διογ. Λ. 10. 149.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
facile à liquéfier, à dissoudre.
Étymologie: εὖ, διαχέω.