μύκη

English (LSJ)

[ῠ], ὁ or ἡ,

   A = μύκης (q.v.).    II μύκη· ἡ θήκη, Suid.

Greek (Liddell-Scott)

μύκη: ἡ, = μύκης, Ἐπίχ. 106 Ahrens, Ἀριστίας παρ’ Ἀθην. 60Β, Νικ. παρὰ τῷ αὐτ. 372F. 2) = θήκη, «μύκη, ἡ θήκη» Σουΐδ.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
champignon.
Étymologie: cf. μύκης.