φιλίων

English (LSJ)

[λῑ], ον,

   A v. φίλος IV.

German (Pape)

[Seite 1278] ον, nur poet. comp. zu φίλος, Od. 19, 351. 24, 268.

Greek (Liddell-Scott)

φῐλίων: [ῑ], -ον, ἴδε φίλος IV.

French (Bailly abrégé)

1gén. pl. de φίλιος.
2ων, ον :
v. φίλος.