apostata

Revision as of 08:15, 13 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_1)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Latin > English (Lewis & Short)

ăpostăta: ae, m., = ἀποστάτης>,
I an apostate (eccl. Lat.).
I Lit., Tert. adv. Marc. 5, 11; Sedul. 5, 138; Cod. Th. 16, 7, 1. —
II In gen., a bad, wicked man: qui dicit regi, apostata, Vulg. Job. 34, 18: homo apostata, vir inutilis etc., ib. Prov. 6, 12.