κρᾶμα

English (LSJ)

ατος, τό, (κεράννυμι)

   A mixture, Ti.Locr.95e, Plu.2.1109e, etc.; κ. ψυχῆς καὶ σώματος Ph.1.372; esp. mixed wine, LXX Ca.7.2, OGI383.148 (Nemrud Dagh, i B. C.), Plu.2.140f, Dsc.1.113 (misspelt κραμμα PMag.Lond.121.174); also of medicines, Hp.Mul.2.211, Archig. ap. Gal.13.265.    2 = χρέμμα, Aristipp. ap. D.L.2.67.    3 alloy of metals, Str.13.1.56. κραμάσαι, v. κρεμάννυμι.