admissarius

Revision as of 06:31, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (D_1)

Latin > English (Lewis & Short)

admissārĭus: a, um, adj. admitto, sc. equus, asinus, etc.,
I a horse, ass, etc., that is used for breeding, a stallion, etc.: equus, Varr. R. R. 2, 7: asinus, id. ib. 2, 8.—Hence, metaph. subst.,
II Of a sensual, lewd man: scitus admissarius, Plaut. Mil. 4, 3, 19: admissarius iste, sic ad illius orationem adhinniit, * Cic. Pis. 28, 69 (cf. adhinnio); Sen. Q. N. 1, 16.

Latin > French (Gaffiot 2016)

admissārĭus,¹⁶ ī, m. (admitto), [avec ou sans equus, asinus ], étalon : Varro R. 2, 8, 3 ; 2, 7, 1, etc.