mula

Revision as of 06:58, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (D_6)

Latin > English (Lewis & Short)

mūla: ae (
I abl. plur. mulabus: data et vehicula cum mulabus ac mulionibus, Capitol. Ver. 5; Tert. Uxor. 2, 8; Prisc. p. 733 P.), f. mulus, a she-mule; also, in gen., a mule (used instead of horses for drawing carriages or bearing litters): ex asino et equā mula gignitur, Plin. 8, 44, 69, § 171; Juv. 7, 181.—She-mules bear no young, Plin. l. l. § 173. Hence: mulae partus a te prolatus est: res mirabilis propterea, quia non saepe fit, Cic. Div. 2, 22, 49; cf. id. ib. 1, 18, 36: hoc monstrum fetae conparo mulae, Juv. 13, 66.—Hence, prov.: cum mula peperit, when a mule foals, i. e. never, Suet. Galb. 4.

Latin > French (Gaffiot 2016)

mūla,¹² æ, f., mule : Plin. 8, 171 ; Juv. 7, 181 ; Cic. Div. 2, 49. dat.-abl. pl. mulabus Tert. Ux. 2, 8 ; Prisc. Gramm. 7, 10.