reptabundus

Latin > English (Lewis & Short)

reptābundus: a, um, adj. repto,
I creeping, crawling (post-Aug.): effusus in voluptates, reptabundus (al. vagabundus) semper atque ebrius, Sen. Vit. Beat. 12.— Trop.: (virtutem) ex intervallo ingenti reptabundus sequar, Sen. Vit. Beat. 18 (dub.; al. ructabundus).

rēptābundus,¹⁶ a, um (repto), qui se traîne, en se traînant : Sen. Vita b. 18, 2.