incorporeus

Latin > English (Lewis & Short)

incorpŏrĕus: a, um, adj. 2. in-corpus,
I incorporeal (post-class.): corpusne sit vox an incorporeum: hoc enim vocabulum quidam finxerunt proinde quod Graece dicitur ἀσώματον,> Gell. 5, 15, 1; Macr. S. 7, 15.

Latin > French (Gaffiot 2016)

incorpŏrĕus, a, um, immatériel, incorporel : Gell. 5, 15, 1 ; Macr. Sat. 7, 15.

Latin > German (Georges)

in-corporeus, a, um, unkörperlich, körperlos (Ggstz. corporeus), Gell., Macr. u. Eccl.