ningulus

Latin > English (Lewis & Short)

ningŭlus: a, um, adj.
dim. of noenus, from ne-oenus for unus,
I nobody: ningulus, nullus, ut Ennius lib. II.: qui ferro minitere atque in te ningulus ..., Paul. ex Fest. p. 177 Müll. (Ann. v. 133 Vahl.): ningulus, nullus. Marcius vates: ne ningulus mederi queat, Paul. ex Fest. p. 176 Müll.

ningŭlus, a, um (cf. singulus ), arch., c. nullus : Enn. Ann. 130 ; P. Fest. 177.

ningulus, a, um (aus ni [= ne] u. singulus), keiner, Enn. ann. 130. Vgl. Fest. 177 (a), 30.