tricosus
Latin > English (Lewis & Short)
trīcōsus: a, um, adj. tricae,
I full of difficulties or perplexities, full of wiles or tricks, Lucil. ap. Non. 79, 26 (al. strigosus); Inscr. Grut. 50, 1.
Latin > French (Gaffiot 2016)
trīcōsus, a, um (tricæ), chicaneur, rusé : Inscr., Gloss.
Latin > German (Georges)
trīcōsus, a, um (tricae), händelsüchtig, ränkevoll, Lucil. 417. Buecheler Carm. epigr. 870; vgl. Gloss. II, 201, 41 ›tricosus, ἀργειος, δυςέκλυτος‹.