βλάβομαι

English (LSJ)

A = βλάπτομαι, only 3sg., βλάβεται δέ τε γούνατ' ἰόντι Il.19.166; stumble, hesitate, of a speaker, ib.82; of a bowstring, Anacreont.31.26.

[Seite 446] praes. βλάβεται, = βλάπτεται, Il. 19, 82. 166 Od. 13, 34; Anacr. 31, 26; act. Qu. Sm. τίη νύ σοι ἔβλαβεν ἦτορ 5, 509.

βλάβομαι: βλάπτομαι, μόνον κατά γ΄ ἑνικὸν βλάβεται, Ἰλ. Τ. 82. 166.

seul. 3ᵉ sg. βλάβεται;
être atteint ; être affaibli, fléchir ; en parl. d’un orateur qui se trouble être embarrassé.
Étymologie: cf. βλάπτω.