διαειπέμεν

English (LSJ)

διαϝειπάμενος,

   A v. διεῖπον.

German (Pape)

[Seite 577] ep. = διειπεῖν, Od. 4, 215.

Greek (Liddell-Scott)

διαειπέμεν: ἴδε ἐν λ. διεῖπον.

French (Bailly abrégé)

inf. épq. de διεῖπον.

English (Autenrieth)

see διεῖπον.