οἰακοστρόφος

English (LSJ)

ὁ,

   A = οἰακονόμος, Pi.I.4(3).71(89), A.Th.62, E.Med.523 ; ἀνάγκης οἰ. A.Pr.515, etc.

Greek (Liddell-Scott)

οἰᾱκοστρόφος: ὁ, = οἰακονόμος, Πινδ. Ι. 4. 121, Αἰσχύλ. Θήβ. 62, Εὐρ. Μήδ. 524· οἰακ. ἀνάγκης Αἰσχύλ. Πρ. 515, κλ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui dirige (propr. qui fait tourner) le gouvernail.
Étymologie: οἴαξ, στρέφω.