βαρυσφάραγος

English (LSJ)

[φᾰ], ον,

   A = βαρυσμάραγος, loud-thundering, of Ζεύς, Pi.I.8(7).23.

German (Pape)

[Seite 435] Ζεύς, schwerdonnernd, Pind. I. 7, 32.

Greek (Liddell-Scott)

βᾰρῠσφάρᾰγος: [σφᾰ], ον, = βαρυσμάραγος, ὁ ἠχηρῶς βροντῶν, ἐπὶ τοῦ Διός, Πίνδ. Ι. 8(7). 47.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
grondant sourdement, retentissant en parl. de Zeus lançant le tonnerre.
Étymologie: βαρύς, σφάραγος.