δυσπιστέω

English (LSJ)

A mistrust, τινί Plu.2.593a.

German (Pape)

[Seite 687] schwer glauben, τοῖς λεγομένοις Plut. gen. Socr. 23 A.

Greek (Liddell-Scott)

δυσπιστέω: δυσπιστῶ, δὲν ἐμπιστεύομαι, τινι Πλούτ. 2. 593 Α.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
f. δυσπιστήσω;
croire difficilement, τινι.
Étymologie: δυσ-, πιστός.

Spanish (DGE)

desconfiar, no creer, no dejarse convencer c. dat. τοῖς ὑπὸ Σιμμίου λεγομένοις αὐτοῦ Plu.2.593a, c. or. complet. ὅτι ἔρχονται οἱ ἐχθροί Mac.Aeg.Serm.B 48.4.8, sin rég. τὰ ... ἀφανῆ δυσπιστεῖν ποιεῖ las cosas ocultas provocan desconfianza, Corp.Herm.4.9, τί οὖν ὁ Γαβριὴλ πρὸς αὐτὴν δυσπιστοῦσαν; Hsch.H.Hom.6.3.1.