ἀορτέω

English (LSJ)

lengthd. form of ἀείρω, found only in aor. 1 part. Pass.

   A ἀορτηθείς hung up, suspended, AP7.696 (Arch.).

German (Pape)

[Seite 273] = ἀείρω, nur ἀορτηθεὶς ἐκ πίτυος, an der Fichte aufgehängt, hangend, Arch. 22 (VII, 696).

Greek (Liddell-Scott)

ἀορτέω: ἐκτεταμένος τύπος τοῦ ἀείρω, ἀπαντῶν μόνον κατὰ μετοχ. παθ. ἀορ. α΄ ἀορτηθείς, ἀναρτηθείς, κρεμασθείς, Ἀνθ. Π. 7.6,96.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
élever, suspendre.
Étymologie: ἀείρω.

Spanish (DGE)

• Prosodia: [ᾰ-]
colgar, ahorcar ἀορτηθεὶς ἐκ λασίας πίτυος del sátiro Marsias AP 7.696.