διαπομπεύω

English (LSJ)

   A carry the procession to an end, Luc.Nec.16; Ράριον ὀργειῶνα νόμῳ -πομπεύουσα prob. in Hermesian.7.19.    II carry all round, ὕδωρ Critias1.7D.

German (Pape)

[Seite 596] den Aufzug zu Ende führen, εἰς τέλος, Luc. Necyom. 16; übh. herumgeben, ὕδωρ, Critias bei Ath. XIII, 600 e.

Greek (Liddell-Scott)

διαπομπεύω: φέρω τὴν πομπὴν εἰς τὸ τέλος, Λουκ. Νεκυομ. 16. ΙΙ. φέρω πέριξ, περιφέρω, ὕδωρ Κριτίας 7. 7.

French (Bailly abrégé)

mener jusqu’au bout un cortège, une procession.
Étymologie: διά, πομπεύω.

Spanish (DGE)

1 tr. enviar, servir haciendo la ronda ceremonial del banquete ἔστ' ἂν ὕδωρ οἴνῳ συμμειγνύμενον κυλίκεσσιν παῖς διαπομπεύῃ mientras que el muchacho sirva la ronda del agua mezclada con vino en las copas Critias Eleg.8.7, Ῥάριον ὀργειῶνα νόμῳ διαπομπεύουσα Δημήτρᾳ Hermesian.7.19, τὴν κεφαλὴν ... τῷ στρατῷ τῶν ὁμοφύλων διαπομπεύων enviando la cabeza (de un enemigo) al ejército de sus compatriotas Gr.Nyss.Eun.2.5.
2 intr. celebrar una procesión οὐκ ἐῶσα εἰς τέλος διαπομπεῦσθαι ὡς ἐτάχθησαν Luc.Nec.16.