διάσχισις

English (LSJ)

εως, ἡ,

   A division, cleft, Ath.11.488e; of roads, Them.Or.20.236b (pl.).

Greek (Liddell-Scott)

διάσχῐσις: -εως, ἡ διαίρεσις, διαχωρισμός, χώρισμα, Ἀθήν. 488Ε.

Spanish (DGE)

-εως, ἡ
1 separación, distancia de separación entre las asas de un recipiente, Ath.488e.
2 desviación del camino principal εὐρείας ὁδοῦ καὶ μεγάλης μικραὶ διασχίσεις καὶ ἀπονεύσεις Them.Or.20.236b.
3 división, disensión ἦσαν κατανυγέντες ἐκ τῆς διασχίσεως ταύτης Didym.in Ps.219.12
•brecha, rotura ἐνεκολλήθη ἣν ἐκαινοτόμησεν διάσχισιν τῶν νόμων Didym.in Zacch.5.66.