νηστεύω

English (LSJ)

   A fast, Ar.Av.1519, Th.949, Ev.Matt.6.16, etc.; νηστεύσαντες, opp. ἐδηδοκότες, Arist.PA676a1.    2 c. gen., abstain from, κακότητος Emp.144.

Greek (Liddell-Scott)

νηστεύω: ἀπέχομαι ἀπὸ τροφῆς, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1519, Θεσμ. 949· νηστεύσας, ἀντίθετ. τῷ ἐδηδοκώς, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 3. 14, 26. 2) μετὰ γενικ., ἀπέχομαί τινος, κακότητος Ἐμπεδ. 454.

French (Bailly abrégé)

jeûner.
Étymologie: νῆστις.

English (Strong)

from νῆστις; to abstain from food (religiously): fast.