βωλοκοπέω

English (LSJ)

break clods of earth, Ar.Fr.761, Hp. Ep.17, Ael.Ep.19, PLond. 1.131riii50 (i A. D.): pf. βεβωλοκόπηκα Ar.Fr.57 D.: metaph. in mal. part., Ἀρχ.Δελτ.2 App.47 (Thyrrheum).

Spanish (DGE)

roturar la tierra, destripar terrones Ar.Fr.800, ἐὰν μὴ ... ταφρεύῃ καὶ βωλοκοπῇ Ael.Ep.19, εἰς τὸ σπεῖραι ὑποσχίσει καὶ βωλοκοπήσει Sm.Is.28.24
•fig. en sent. erót. roturar, penetrar πρὸς Κύπριν οὐ κακόσιτος [ἀλλ' ὑπὲρ ἡ] λικίαν βωλοκοπεῖν δυνατός IG 9²(1).253.2 (Tirreo III a.C.), quizá tb. mismo sent. καλῶς γέ με βεβωλοκόπηκεν me ha hecho polvo, e.e. me ha jodido a base de bien Men.Dysc.515
•part. οἱ βωλοκοποῦντες los jornaleros del campo o destripaterrones, PCornell 25ue.5 (I a.C.), PMil.Vogl.277B.19, 305.96, 97, 99, 153, 166 (II d.C.)
•c. ac. int. τὴν γῆν β. IG 2².1672.60 (IV a.C.), τὸν χοῦν ... β. IG 2².1672.45, SB 9699.51 (I d.C.).

German (Pape)

[Seite 468] Erdklumpen zerschlagen, Ar. bei Poll. 7, 141; Schol. Ar. Pax 558.

Greek (Liddell-Scott)

βωλοκοπέω: θραύω βώλους τῆς γῆς, συντρίβω, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 600

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

βωλοκοπέω βῶλος, κόπτω in kluiten breken; overdr. ervan langs geven.