γηράω

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
impf. ἐγήρων, f. γηράσω et γηράσομαι, ao. ἐγήρασα, pf. γεγήρακα;
1 intr. vieillir ; au pf. γεγήρακα, avoir vieilli, être vieux;
2 tr., à l'ao. ἐγήρασα faire vieillir.
Étymologie: γῆρας.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): contr. -ῶ
1 envejecer εὐδαιμονοῦντες γηρᾶν X.Cyr.4.1.15, γηρῶν ἐνδεής του Men.Fr.416.14, cf. Arist.EN 1135^b2, Diog.Oen.138.5, Plu.2.911b, Epict.Fr.3, Eu.Io.21.18, Gal.17(2).4.
2 envejecer fig. debilitarse ἡ Πλατωνικὴ χάρις ... μηδέποτε γηρῶσα Olymp.in Alc.167.20.

German (Pape)

= γηράσκω.