διακωλυτικός

English (LSJ)

διακωλυτική, διακωλυτικόν, preventive, Id.Plt.280d, prob.l. in Poll.7.209.

Spanish (DGE)

-ή, -όν
que impide, que sirve para obstaculizar περὶ ... τὰς βίᾳ πράξεις διακωλυτικὰ ἔργα Pl.Plt.280d, cf. Poll.7.209, (πρὸς τὴν τέκνωσιν) ἧττον μὲν διακωλυτικὸν τὸ πάθος Arist.HA 634^a36, c. gen. φλεγμασίης πάσης Orib.Syn.3.18.4.

German (Pape)

[Seite 585] ή, όν, verhindernd; ἔργα Plat. Polit. 280 d; Arist. H. A. 10, 1.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

διακωλυτικός -ή όν [διακωλύω] hinderlijk.

Russian (Dvoretsky)

διακωλῡτικός: противодействующий, задерживающий, мешающий Plat., Arst.

Greek (Liddell-Scott)

διακωλῡτικός: -ή, -όν, ἐπιτήδειος εἰς τὸ ἐμποδίζειν, Πλάτ. Πολιτ. 280D, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 10.1,12.

Greek Monolingual

διακωλυτικός, -ή, -όν (Α) διακωλύω
κατάλληλος να παρεμποδίζει.