δορύκρανος

English (LSJ)

δορύκτητος, δορύμαχος, v. δορικρανος.

Spanish (DGE)

(δορύκρᾱνος) -ον
• Prosodia: [-ῠ-]
que es la cabeza de la lanza λόγχη A.Pers.148.

German (Pape)

[Seite 659] λόγχη, speerköpfig, oben mit einer Spitze versehen, Aesch. Pers. 144, v.l. δορίκρ.

Russian (Dvoretsky)

δορύκρᾱνος: с копьевидным острием (λόγχη Aesch.).

Greek (Liddell-Scott)

δορύκρανος: δορύκτητος, δορύμᾰχος, ἧττον ὀρθοὶ τύποι ἀντὶ δορι-.

Greek Monotonic

δορύκρανος: δορύ-κτητος, δορύ-παλτος, δορυ-σθενής, λιγότερο ορθοί τύποι αντί δορι-.